Half augustus en de eerste keer dat we in onze nieuwe formatie gaan uiteten. Voor het eerst sinds jaren zijn we geen vijftal meer, maar een waar zestal. Allen zijn we blij dat vanaf nu Nick ons gaat verblijden met zijn wijsheden en immer blijvend enthousiasme. We waren dan ook allemaal erg teleurgesteld dat Nick zich afmeldde voor het eten in Boxtel. Helaas vindt Nick een vakantie belangrijker als ons tafelbroederschap. Dus nu moeten we direct in beraad gaan of we weer teruggaan naar een vijftal voordat we ooit een zestal zijn geweest.
Maar eten bij de Rechter in Boxtel. Boxtel waar op dezelfde dag gelukkig ook de opening is van de plaatselijke kermis. Hier waren we zeer content mee, omdat we nu een onuitputtelijke hoeveel met tokkies voorbij hebben zien komen. Heel de avond hebben we entertainment van de bovenste plank gehad. Maar wij als gewoontedieren houden niet graag van verrassingen, dus op deze mooie zomerse dag hebben we eerst ons genot gezocht bij het ons al bekende bruincafe “het geveltje”. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan, het is ruim een half jaar geleden dat we hier laatst waren maar nog steeds hangt hier dezelfde deprimerende sfeer. Naast de sfeer in “het geveltje” zijn ook de woordgrappen van Rik niet veranderd hier. Het blijft Mike verbazen hoeveel woordspelingen die jongen kan creëren met “het geveltje”. Redelijk snel waren we allemaal compleet en aan het genieten van wat koude versnaperingen. Voor Tim begon hier de zoektocht naar een cola zero. Deze zoektocht zal hem de rest van de avond blijven achtervolgen. En om alvast een tipje van de sluier op te lichten, het zal hem niet lukken.

Nadat we met zijn vijven echt tot de conclusie zijn gekomen dat Nick daadwerkelijk niet is komen opdagen, mogen we ons 2 deuren verplaatsen naar restaurant de Rechter. Het restaurant ligt in een prachtig oud pand direct naast de Dommel in Boxtel. Het pand is zelf zo mooi dat Sander graag binnen wil gaan eten, ondanks dat het heerlijk weer is. Na een korte discussie hebben we Sander gelukkig ervan kunnen overtuigen om toch buiten plaats te nemen.
Nadat we aan onze tafel waren genesteld, werd al snel duidelijk dat we een juiste keuze gemaakt hadden. Een zacht kabbelend riviertje op de achtergrond, kermis muziek in de verte en een fantastisch uitzicht op het verschillende vrouwelijk schoon wat er op het terras aanwezig was. Aan Mike vandaag de keuze om de wijn uit te zoeken en er werd er voor een heerlijke witte Sauvignon Blanc gekozen. Tim is ook hier opzoek gegaan naar cola zero, maar werd hier afgescheept met wat Pepsi. Na de wijn en fris werd het tijd voor de eerste van 5 gangen. We waren aan de tafel vrij eensgezind en haast iedereen koos voor de tonijn. Als deze verrukkelijke tonijn symbool staat voor de rest van de avond, dan gaan we nog een heerlijke avond tegemoet.

En wat hebben we een heerlijke avond gehad bij de Rechter. Na de tonijn volgde er nog een smaakexplosie van de specialiteit van het huis, volgens onze ober, de dorade. Een magnifieke heerlijk stukje witvis met groene groentes. En waar hebben we nog meer van genoten bij de Rechter. Er was een hemelse tournedos, smakelijke saté met een heerlijke kroepoek en zalige spareribs. Deze spareribs zorgden voor Erik nog wel enige moeite om netjes in zijn mond te krijgen en niet veel later zat die beste jongen dus ook helemaal onder de rib. Net als altijd stond er ook een buikspek op de kaart. Tim is eraan begonnen maar had ons alle snel overtuigd om deze maar niet te bestellen. Na de vorige buikspek ervaringen hebben we Tim maar op zijn mooie blauwe ogen vertrouwd. En hebben we voor het eerst in maanden een diner gehad waar we niet massaal aan het buikspek hebben gezeten.
Als we dan toch nadelen moeten gaan aankaarten is het wel de groentes, overal werden groene groentes bij geserveerd. Overal werden exact dezelfde groentes bij geserveerd. Letterlijk zat bij elk gerecht dezelfde groene groentes, wat broccoli en sperzieboontjes. Dit was vooral voor Mike een pijnpunt, want al niet snel later begon die beste jongen een volledige tirade tegen de sperzieboon. Maar Mike zat toch aardig op zijn klaagstoel, want ook toen we overschakelde op de rode wijn had Mike hier wel het een en ander op aan te merken. Zoveel dat er verschillende flessen tevoorschijn moesten worden getoverd, voordat deze jongen tevreden was met een rode wijn.

Afgesloten net als altijd met wat kaas en port. Met een karige kaasplank, 3 soorten kaas en wat kletzenbrood met chutney. Het was allemaal lekker, maar verder niks bijzonders. Deze kaasplank waren we ook weer snel vergeten. Na de vele wijn die we weer hadden genuttigd smaakte de port weer buitengewoon lekker. Omdat we door de wijn weer redelijk aan het einde van ons latijn waren deze keer maar geen sterke drank als afsluiter. Dit kwam omdat Sander heel erg graag op de kermis van Boxtel een wafel met slagroom wilde gaan halen. Deze beste man heeft heel de avond slechte ideeën gehad en dit was misschien wel de slechtste. Eerst heel het einde naar de kermis lopen, drie volle rondes over de kermis op zoek naar een wafelkraam, die er niet stond. Om aan het einde van het verhaal maar teleurgesteld af te druipen.
In de tussentijd ontstond er een levendige discussie om Nick toch maar een tweede kans te geven. Eigenlijk was iedereen voor behalve Mike, maar aangezien dit tafelbroederschap zich ontwikkeld als een ware democratie heeft Nick nog eenmaal de kans om zich te bewijzen. Hij wordt de volgende keer maar direct in het diepe gegooid en mag het de volgende keer organiseren. Alle zijn nu al benieuwd waar deze beste man mee op de proppen gaat komen. Het was weer een avond om niet snel te vergeten, helaas door de wijnconsumptie werden we alle weer wakker met verschillende gaten in ons geheugen. Op deze ochtenden merken we toch echt allemaal dat we een dagje ouder worden en dit eigenlijk niet meer aan ons besteed is. We willen echter nog niet toegeven aan de naderende ouderdom en blijven ons op deze avonden als jonge goden gedragen.